wcielony

wcielony
Diabeł, szatan wcielony
a) «o kimś złym, przewrotnym, podstępnym»: Prawdziwym diabłem wcielonym ochrzczony został Rosjanin Andriej Czikatiło. Działał w Rostowie nad Donem i zabijał głównie młodych ludzi. CKM 5/1999.
b) «o kimś niezmiernie ruchliwym, sprawiającym kłopoty»: Ależ to diabeł wcielony, nie usiedzi ani chwili na miejscu... Roz bezp 1997.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wcielony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wcielonyleni {{/stl 8}}{{stl 7}} uosabiający coś; istny, prawdziwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wcielona dobroć. Wcielone męstwo. Wcielona cnota.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}diabeł wcielony {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wcielony — wcielonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wcielić (p.) wcielony w użyciu przym. «będący uosobieniem czegoś; istny, prawdziwy, rzeczywisty» Wcielony geniusz. Wcielona cnota. Wcielone bohaterstwo. ◊ Diabeł, szatan wcielony «o kimś złym,… …   Słownik języka polskiego

  • diabeł wcielony — {{/stl 13}}{{stl 7}} o człowieku bardzo sprytnym lub złośliwym {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • diabeł — 1. Czyhać jak diabeł na dobrą duszę «wyczekiwać na kogoś, czatować na kogoś, chcąc od niego coś uzyskać»: Czyham na ciebie jak diabeł na dobrą duszę, bo się cholernie nudzę, wpadnij do mnie, błagam. Roz tel 2001. 2. Diabeł ogonem nakrył «o czymś …   Słownik frazeologiczny

  • szatan — Szatan, nie człowiek «o człowieku odznaczającym się niespożytą energią, pełnym inicjatywy, szybkim w działaniu» Szatan opętał kogoś zob. opętać. Szatan wcielony zob. wcielony. Szatan w kogoś wstąpił, wszedł zob. wstąpić …   Słownik frazeologiczny

  • Adam Mickiewicz — Activités poète Naissance 24  …   Wikipédia en Français

  • Mickiewicz — Adam Mickiewicz Adam Mickiewicz Adam Mickiewicz Activité(s) poète Naissance …   Wikipédia en Français

  • diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… …   Słownik języka polskiego

  • rekrut — m IV, DB. a, Ms. rekrutucie; lm M. rekrutuci, DB. ów «żołnierz nowo wcielony do wojska, przed złożeniem przysięgi» Pobór rekrutów. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • szatan — m IV, DB. a, Ms. szatannie 1. lm M. te y, ci i, DB. ów «w niektórych wierzeniach religijnych: postać będąca uosobieniem zła, uważana za jego sprawcę, zły duch kuszący do grzechu; diabeł, czart» ◊ pot. Prawdziwy, czysty szatan, wcielony, istny… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”